Column Peter de Bruin
'Aantrekkelijk'
Peter de Bruin beschouwt in zijn nieuwste column de wederzijdse aantrekkelijkheid van werkgevers en werknemers. Er ligt ook een maatschappelijke oorzaak onder de arbeidsmarktschaarste. De vrijheid te worden wie je bent vraagt wel degelijk om verantwoordelijkheid van de werknemer!
“Ik ga geen project in Maastricht doen, ik wil om 1800 thuis zijn”, een quote uit de dagelijkse praktijk van een professionele dienstverlener. Voor de interne bemensing is tegenwoordig een net zo harde lobby nodig als voor de externe verkoop.
Je zult maar werkgever zijn, anno schaarste. Goede mensen stellen veel eisen, terecht. Minder goede mensen trouwens ook. Dat is minder terecht. Loonstijgingen zijn het logische gevolg maar de eisen zijn niet alleen economisch van aard.
Ik heb geen medelijden met werkgevers, begrijp me niet verkeerd. Maar er zit iets onevenwichtigs in arbeidsrelaties, deze moderne tijd. De aantrekkelijkheid zou wederzijds moeten zijn. Voor een duurzame relatie is het niet genoeg als de liefde van één kant komt. De werkgever moet binden en boeien, maar mag ook eisen. Laat me uitleggen hoe ik dat zie.
De oorzaak hiervan ligt dieper dan alleen de arbeidsmarkt schaarste. Van maatschappelijke aard is de verworven vrijheid van het individu. Hoe dat komt? Wat mij betreft; we hebben het goed. Misschien wel te goed. We zijn materieel rijk en emotioneel arm. Als woke en wappies de publieke opinie beheersen, social media voor serieus wordt versleten en single issuepartijen de politiek domineren is duidelijk dat bijzaken hoogtij vieren. De Titanic is er niets bij.
Als we nog een tandje dieper kijken zien we dat al onze bedreigingen (klimaat, veiligheid etc) best ver van ons bed zijn. Het ontbreekt ons gemiddeld*1 aan ‘niets’ en toch zijn we niet tevreden. We zijn vrij, kunnen doen en laten wat we willen, maar zijn bij het minste of geringste verontwaardigd. We zijn vooral bezig met onszelf. Sterker, op zoek naar onszelf, vooral op social media. Verloren in de vrijheid. Geen grenzen. Alles moet kunnen. Leeg, zou je daardoor ook kunnen stellen.
De vrijheid van werknemer is een groots goed. Mogen worden wie je bent is ultiem. Toch vraagt dat ook om keuzes. We bestaan immers bij onze grenzen. En die grenzen zijn niet vrijblijvend. Commitment, stick to your choices. Maaaarrrr, verantwoordelijkheid is geen tweede natuur (meer) voor iedereen.
Wat nu te doen als werkgever? Appelleren aan die vrijheid (alles kan hier) of aan verantwoordelijkheid (als we beiden commitment tonen kun je je fantastisch ontwikkelen)? Wat is, op termijn aantrekkelijker? Bezie het vraagstuk als een Australische weide. Daar zijn geen hekken, geen grenzen; de runderen zijn vrij en blijven in de buurt van de bron. De aantrekkelijkste voedingsbodem voor duurzame groei.
Je zult maar werknemer zijn, anno vrijheid. Je kunt overal terecht en er wordt je veel tijd en geld geboden. Waar baseer je een goede keuze op? Welke werkgever daagt je uit verantwoordelijkheid te nemen en eist je met al je vrijheid iets zinnigs te doen; voor jezelf, het bedrijf en de maatschappij. Ook in een arbeidsrelatie geldt; liefde zonder commitment is niet duurzaam.
Recent voorbeeld nog even. Bij een landelijk dagblad meldt zich een nieuwe medewerker, schoolverlater, bij de hoofdredacteur met de tekst ‘het lijkt me goed als ik een eigen column neem’. Tsja.
*1) vanzelfsprekend bagatelliseer ik geen minderheden of kansarmen. Armoede en andere achterstanden zijn, als altijd, aan de orde. Gemiddeld gesproken zijn we nog nooit zo rijk geweest, gebaseerd op indicatoren als BNP/capita, staat van de gezondheidszorg, toegankelijkheid van onderwijs etc
Meer blogs
Column Peter de Bruin | ‘Lekker belangrijk’
We verliezen vaak veel tijd met bijzaken. Ook is het idee dat ‘iedereen’ z’n plas erover moet doen niet gezond voor slagvaardigheid. Hoe pak je efficiëntere besluitvorming aan? Peter de Bruin roept ‘lekker belangrijk’, in deze column
Column Peter de Bruin | ‘De patiënt loslaten’
De zorg in Nederland is hoogwaardig. Toch kost het veel geld en mensen die we niet hebben. Kan het beter? Ja, maar dan is samenwerken het devies. Dat lukt moeizaam door de vele mijn-dein discussies over geld, data, systemen etc., gevoed door de verantwoordelijkheid van ‘mijn’ patiënt. Samenwerken kan alleen met / door bestuurders en medici die vooruit willen door het oude los te laten.
Waarom het grote waarom niet genoeg is
Bij het formuleren van een strategie komen we onvermijdelijk bij de waaromvraag terecht. In bouwsteen 1 van het model dat ik uitwerk in mijn boek Strategie = Executie ontleden we de totstandkoming van de ambitie van organisaties.
De strategie heeft een strategie nodig
Moderne strategie-executie in het nieuwe normaal vraagt om een fundamenteel andere werkwijze. Tegenwoordig geldt: Strategie = Executie.
Column Peter de Bruin | ‘Vakbroeders’
Peter de Bruin merkt in de praktijk in allerlei sectoren dat de maten in een maatschap elkaar moeilijk de maat nemen. Dat is het grootste risico op continuïteit. Weeg elkaars resultaten transparant, zo betoogt hij in deze column, gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Column Peter de Bruin | ‘Fifty-fifty’
Peter de Bruin houdt een dringend pleidooi veel oeverloos principedebat op ogenschijnlijke tegenstellingen te vervangen door een belangrijke afspraak in ieders belang. Als beide uitersten voor 50% kloppen ligt ongeveer halverwege de respectvolle way-to-go om ons verder te brengen. We mogen op emotie zeker een been bijtrekken om dat soort afspraken te durven maken.
Column Peter de Bruin | ‘Lionel’
Wat doe je met een sterspeler in je team. Of met een non-valeur. En wat als je baas niet functioneert. Peter de Bruin heeft geleerd van Lionel Scaloni, de coach. Zonder zijn duidelijke teamrelaties en -opdracht was Argentinië geen wereldkampioen.
Column Peter de Bruin | ‘Aantrekkelijk’
Peter de Bruin beschouwt in zijn nieuwste column de wederzijdse aantrekkelijkheid van werkgevers en werknemers. Er ligt ook een maatschappelijke oorzaak onder de arbeidsmarktschaarste. De vrijheid te worden wie je bent vraagt wel degelijk om verantwoordelijkheid van de werknemer!
Column Peter de Bruin | ‘Groen en geel’
‘Je bent niet je testuitslag’, betoogt Peter de Bruin in zijn meest recente column. Daarmee houdt hij een pleidooi voor ontwikkeling. Een managementtest levert feedback die, als het goed is, leidt tot een keuze voor ander (samenwerkings-)gedrag.
Column Peter de Bruin | ‘Samen is een werkwoord’
In zijn meest recente column houdt Peter de Bruin ons voor dat samenwerken investering in de onderlinge verhoudingen vergt. Vertrouwen wordt bereikt door elkaars nieren te proeven op de wat diepere niveaus, voorbij elkaars onzekerheid. Werken aan samenwerken is een continu vraagstuk, samen is een werkwoord.
Column Peter de Bruin | ‘Regelwijs’
In z’n meest recente column, regelwijs, beweert Peter de Bruin dat we regels en kaders beter moeten toepassen. Iets dat we (ook) in organisaties nogal eens moeilijk vinden. Niet te stug, niet te vrij. Hij wenst ons de regelwijsheid daartussen te laveren.
La Vuelta De Turner
Samen fietsen met klanten en relaties! Op vrijdag 9 september vond de 15 editie ons jaarlijkse zakelijke wielerevenement Tour de Turner plaats. Misschien wel hèt beste zakelijke wielerevent. Het thema van dit jaar was La Vuelta de Turner. Bekijk hier een impressie van een prachtige dag!
Column Peter de Bruin | ‘Krimpsoep’
Peter de Bruin combineert in zijn column twee dingen die je momenteel veel hoort; we gaan een periode van krimp tegemoet. En, we zijn op zoek naar zingeving. Is er een verband tussen de twee? Ja, de angst voor krimp geeft een kramp op ons bezit en voorkomt onze transitie naar betekenis.
Effort en Effect. Weten door te meten
Met het minimaal levensvatbaar product (MLP) in de eerste executiegolf kunnen voor het eerst de baten van een nieuw initiatief worden geoogst. Meten is cruciaal in deze fase: we willen immers wel weten wat er slaagt.
Het belang van de psychologische check-in
De besteding van tijd en middelen moet voor succesvolle strategie-executie radicaal omgedraaid worden. Waar strategie om woorden draait, gaat het bij executie immers om daden. Besteed daarom 80% van de middelen en tijd aan pure executie in plaats van aan strategievorming en analyse en ontwerpactiviteiten.
Column Peter de Bruin | ‘Respectievelijk’
Veel structuurdiscussies ontaarden in een stammenstrijd. Zonde van de tijd, want ordeningsprincipes zijn per definitie tijdelijk belangrijk, beweert Peter de Bruin in z’n meest recente column.
Scherpe keuzes: Saneer, selecteer, balanceer
In drie stappen van georganiseerde teleurstelling naar een kansrijk portfolio in strategische planning. Scherpe keuzes maken is een basisvoorwaarde voor het slagen van strategie-executie. In dit blog lees je hoe je dat doet.
Time best spent in Strategie-Executie is 20% aan strategie en 80% aan executie.
De besteding van tijd en middelen moet voor succesvolle strategie-executie radicaal omgedraaid worden. Waar strategie om woorden draait, gaat het bij executie immers om daden. Besteed daarom 80% van de middelen en tijd aan pure executie in plaats van aan strategievorming en analyse en ontwerpactiviteiten.
Column Peter de Bruin | ‘Vooruit naar onszelf’
Er moet aan veel knoppen gedraaid om alle uitdagingen in economie en maatschappij het hoofd te bieden. Een belangrijke sleutel zijn wij zelf. Als we ons contact met onze natuur herstellen komt er vanzelf een beweging vooruit op gang, betoogt Peter de Bruin in z’n nieuwste column.
Column Peter de Bruin | ‘Duidelijk luisteren’
Peter de Bruin beschouwt in zijn nieuwste column de dynamiek tussen ‘ze doen niet wat ik zeg’ en ‘ik voel mij niet gehoord’. Duidelijk luisteren levert een vertrouwensrelatie tussen leiders en de organisatie. En omgekeerd krijgt de zender niet altijd wat hij/zij wenst.
Column Peter de Bruin | ‘Vrij kansloos’
Peter de Bruin spiegelt ons in z’n nieuwste column op het kansloze toneelstuk dat we met elkaar spelen.
De belangrijkste taak van een leider: verminder de complexiteit en snijd het werk in opneembare stukken. Punt uit.
‘Het is niets minder dan een maatschappelijke verantwoordelijkheid om beter te worden in strategie-executie’, zei een van de bestuurders die ik tijdens het onderzoek voor mijn nieuwe boek Strategie = Executie sprak. Grote woorden, dat weet ik, maar deze bestuurder maakte wel duidelijk hoe urgent het probleem is. Sneller verbeteren, vernieuwen en innoveren is niets minder dan de nummer 1 uitdaging voor organisaties. Daar zijn drie redenen voor.
Column Peter de Bruin | ‘Een trauma-drama’
Wat narcisten als Poetin drijft is niet moeilijk te beschrijven, wat hen stopt wel. Het drama dat hij creëert is werelds, in de negatieve zin van het woord. Welk trauma daaraan ten grondslag ligt weten we niet. Wel zien we overduidelijk z’n emotieloze ‘Körper’ dat, als kat in het nauw, zonder reflectie en tegenspraak, de wapenwedloop wil winnen. Met vele nieuwe trauma’s bij ouders en kinderen tot gevolg. In deze column bepleit Peter de Bruin dat we ons moeten afvragen welk deel van ons gedrag als leider, vader, moeder, …, afkomstig is van onze eigen trauma’s. Hoe moeilijk ook. Om drama’s te voorkomen.
Column Peter de Bruin | ‘Kabinetje spelen’
In het kiezen van prioriteiten zijn we het aan de vergadertafel vaak meer eens dan we denken. Het bijeen brengen van ieders verschillende waarheid tot één werkelijkheid, in een gemeenschappelijke parochie, wordt bemoeilijkt door selectie en overdrijven. Minister Ernst Kuipers gaf recent bij Beau aan tafel een voorbeeld, door ‘kabinetje spelen’, van hoe je vanuit begrip voor het geheel wél komt tot een optimale volgorde.
