Column Peter de Bruin
Coronability
Peter de Bruin heeft in zijn columns over strategie executie eerder gepropageerd dat verandervermogen de beste strategie is. Corona laat ons zien dat onze omgeving bepalender voor gedrag is dan wij als mensen zelf denken te kunnen bepalen. En analoog, datzelfde geldt voor verandermanagement. Mensen willen niet veranderd worden. Wel kun je hun context veranderen, dan gaat men zich aanpassen aan de verander(en)de omgeving. Vanaf nu noemen we dat ‘Coronability’!
'Coronability'
Zou je een jaar geleden de RIVM, VWS, GGD en het lokale zorgveld hebben uitgenodigd een landelijke crisis te managen? Vermoedelijk niet. Voor het managen van een crisis neem je eerder contact op met bijvoorbeeld Defensie. Of met organisaties waar een prikkel van markt, klant, concurrentie of technologische vernieuwing eerder of zelfs doorlopend tot aanpassen dwingt. Responsief werken, zoals in delen van de private sector bijvoorbeeld. Corona dwingt organisaties nog meer in te spelen op noodzaak en behoefte. Kort-cyclisch aanpassen aan veranderende omstandigheden.
Schijn bedriegt
Projecten met een hick-up, daarentegen, takelen eerder en steviger af. Alleen, dát zien we niet. Je kunt in de digitale samenwerking niet ruiken waar het spek begint te stinken. De ‘stoplichtjes’ in de boardroom staan op groen, maar die schijn bedriegt. Normaal zou je als leider al aanvoelen dat er extra aandacht of aansturing nodig is. Maar in digitale meetings is wat niet goed voelt door de actoren goed te camoufleren.
De gevolgen ervan zijn er op de (te) lange termijn. Ik voorspel nog veel debacles al la jeugdzorg, toeslagenaffaire, cbr-ellende, zorgwachtlijsten,… die met betere samenwerking en eerdere signalering voorkomen hadden kunnen worden. Het excuus is natuurlijk allang geboren; ‘en toen was er Corona’. Welke resultaten we dit jaar ook halen, met het Corona-excuus komen non-performers er wel mee weg.
Great reset
Er komt na Corona niet opeens een betere normaal, er is geen sprake van een ‘great reset’. Toch is Corona een duidelijke demarcatie tussen oud en beter. Voor de goede verstaander laat Corona scherp zien dat er niet gebeurt wat wij, mensen, willen maar dat we de facto opereren binnen de mogelijkheden die onze omgeving ons biedt. We kunnen onze wil niet onbeperkt opleggen.
Onverwachte ontwikkelingen
Organisaties dachten vaak dat hun strategie bepalend was. Dat we kunnen kiezen wat we als organisatie willen zijn. Maar nog voordat de inkt droog was bleek de wereld er anders uit te zien dan de door onszelf getekende plaatjes hadden beloofd. Onverwachte ontwikkelingen van ‘black swans’, zoals Corona, vergroten die misvatting sterk uit. Maar toch is het zaak meer van buiten naar binnen te redeneren in plaats van binnen naar buiten.