Column Peter de Bruin
'Regelwijs'
In z’n meest recente column, regelwijs, beweert Peter de Bruin dat we regels en kaders beter moeten toepassen. Iets dat we (ook) in organisaties nogal eens moeilijk vinden. Niet te stug, niet te vrij. Hij wenst ons de regelwijsheid daartussen te laveren.
Op mijn wekelijkse hardlooprondje in het bos loop ik op een ruim 3 meter breed fiets-wandelpad een fietser tegemoet. De fietser rijdt recht op mij af. Hoewel ik uiterst links loop blijft hij volharden. Ternauwernood spring ik de berm in, de man stopt en hij verwenst mij van alles. Boos dat ik op het fietspad rende.
Natuurlijk heb ik wat van z’n gedrag gezegd, ik vrees niet helemaal zonder krachtterm, maar ik besloot vrij snel door te lopen. Geen land mee te bezeilen.
Wij mensen hebben kaders nodig. Op allerlei front. En regels. Anders functioneren we niet samen. Het verkeer is een mooi voorbeeld. Als iedereen maar wat doet is het snel een chaos. Maar andersom, als iedereen zich strikt aan de regels houdt, zijn er ook slachtoffers. Hóe je met regels omgaat is dus heel relevant. Stug, naar de letter, of meer invoelend, meegaand. Het is als het dilemma van de gemiddelde scheidsrechter; volgens de regel of in de geest van de wedstrijd.
Ook in organisaties zijn regels aan de orde. Alle taken groter dan één persoon vergen werkafspraken over taakverdeling en overdracht. Coördinatie. Hoe groter de organisatie hoe complexer dat wordt. Dat zit zo; de coördinatielasten (coördinatiekosten) nemen toe met de schaal. De schaalvoordelen (hoe groter de schaal hoe lager de stuksprijs) worden daar deels weer mee teniet gedaan; er is dus een schaal waarin de kostprijs per product en coördinatiekosten samen optimaal laag zijn.
Voor werkafspraken hebben de klassieke, in detail beschreven, taakomschrijvingen inmiddels veelal plaats gemaakt voor globalere functieomschrijvingen. In steeds meer organisaties is er voor teams zelfs alleen nog maar een resultaatgebied omschreven. Deze sturingsvorm gaat uit van een volwassen attitude, ervaren competenties en verantwoordelijkheid en een hoge identificatie met het einddoel. En, inverse, van een betrouwbare directie die goed werkgeverschap hoog in het vaandel heeft.
Veel medezeggenschapsorganen hebben moeite met deze vrijblijvende kaders omdat het willekeur en inconsequenties in zich herbergt. Dat klopt, en medewerkers dienen daartegen beschermd te worden. Er zijn voorbeelden zonder goed werkgeverschap, bijvoorbeeld daar waar bezuinigingen met personele gevolgen inconsequent bijgesteld worden. Toch is niet elke reorganisatie verdacht of elke directeur fout. Het altijd de regel voorop stellen is dus niet in het belang van de organisatie en de mensen die er werken.
In alle gevallen waarin regels, kaders en afspraken gelden, of het nou gaat om het verkeer of om organisaties, is de gewetensvraag; heb jij de regels of hebben de regels jou? Volledige ‘regelvrij’ beperkt juist de vrijheid van anderen. Daarentegen geeft ‘regelstugheid’ wel een gehoorzaam geweten maar uiteindelijk ook geen vrede. We hebben regelwijsheid nodig om te laveren tussen stug en vrij. Een wijsheid die vordert met de jaren.
De man fietst en vloekt verder, helemaal verontwaardigd over wat hem is aangedaan. In het moment roep ik hem nog na dat hij voortaan beter thuis regels kan gaan handhaven. Ik geloof niet dat die verwensing goed aankwam:). Ook die wijsheid komt bij mij nog met de jaren.
Meer blogs
Column Peter de Bruin | ‘Lekker belangrijk’
We verliezen vaak veel tijd met bijzaken. Ook is het idee dat ‘iedereen’ z’n plas erover moet doen niet gezond voor slagvaardigheid. Hoe pak je efficiëntere besluitvorming aan? Peter de Bruin roept ‘lekker belangrijk’, in deze column
Column Peter de Bruin | ‘De patiënt loslaten’
De zorg in Nederland is hoogwaardig. Toch kost het veel geld en mensen die we niet hebben. Kan het beter? Ja, maar dan is samenwerken het devies. Dat lukt moeizaam door de vele mijn-dein discussies over geld, data, systemen etc., gevoed door de verantwoordelijkheid van ‘mijn’ patiënt. Samenwerken kan alleen met / door bestuurders en medici die vooruit willen door het oude los te laten.
Waarom het grote waarom niet genoeg is
Bij het formuleren van een strategie komen we onvermijdelijk bij de waaromvraag terecht. In bouwsteen 1 van het model dat ik uitwerk in mijn boek Strategie = Executie ontleden we de totstandkoming van de ambitie van organisaties.
De strategie heeft een strategie nodig
Moderne strategie-executie in het nieuwe normaal vraagt om een fundamenteel andere werkwijze. Tegenwoordig geldt: Strategie = Executie.
Column Peter de Bruin | ‘Vakbroeders’
Peter de Bruin merkt in de praktijk in allerlei sectoren dat de maten in een maatschap elkaar moeilijk de maat nemen. Dat is het grootste risico op continuïteit. Weeg elkaars resultaten transparant, zo betoogt hij in deze column, gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Column Peter de Bruin | ‘Fifty-fifty’
Peter de Bruin houdt een dringend pleidooi veel oeverloos principedebat op ogenschijnlijke tegenstellingen te vervangen door een belangrijke afspraak in ieders belang. Als beide uitersten voor 50% kloppen ligt ongeveer halverwege de respectvolle way-to-go om ons verder te brengen. We mogen op emotie zeker een been bijtrekken om dat soort afspraken te durven maken.
Column Peter de Bruin | ‘Lionel’
Wat doe je met een sterspeler in je team. Of met een non-valeur. En wat als je baas niet functioneert. Peter de Bruin heeft geleerd van Lionel Scaloni, de coach. Zonder zijn duidelijke teamrelaties en -opdracht was Argentinië geen wereldkampioen.
Column Peter de Bruin | ‘Aantrekkelijk’
Peter de Bruin beschouwt in zijn nieuwste column de wederzijdse aantrekkelijkheid van werkgevers en werknemers. Er ligt ook een maatschappelijke oorzaak onder de arbeidsmarktschaarste. De vrijheid te worden wie je bent vraagt wel degelijk om verantwoordelijkheid van de werknemer!
Column Peter de Bruin | ‘Groen en geel’
‘Je bent niet je testuitslag’, betoogt Peter de Bruin in zijn meest recente column. Daarmee houdt hij een pleidooi voor ontwikkeling. Een managementtest levert feedback die, als het goed is, leidt tot een keuze voor ander (samenwerkings-)gedrag.
Column Peter de Bruin | ‘Samen is een werkwoord’
In zijn meest recente column houdt Peter de Bruin ons voor dat samenwerken investering in de onderlinge verhoudingen vergt. Vertrouwen wordt bereikt door elkaars nieren te proeven op de wat diepere niveaus, voorbij elkaars onzekerheid. Werken aan samenwerken is een continu vraagstuk, samen is een werkwoord.
Column Peter de Bruin | ‘Regelwijs’
In z’n meest recente column, regelwijs, beweert Peter de Bruin dat we regels en kaders beter moeten toepassen. Iets dat we (ook) in organisaties nogal eens moeilijk vinden. Niet te stug, niet te vrij. Hij wenst ons de regelwijsheid daartussen te laveren.
La Vuelta De Turner
Samen fietsen met klanten en relaties! Op vrijdag 9 september vond de 15 editie ons jaarlijkse zakelijke wielerevenement Tour de Turner plaats. Misschien wel hèt beste zakelijke wielerevent. Het thema van dit jaar was La Vuelta de Turner. Bekijk hier een impressie van een prachtige dag!
Column Peter de Bruin | ‘Krimpsoep’
Peter de Bruin combineert in zijn column twee dingen die je momenteel veel hoort; we gaan een periode van krimp tegemoet. En, we zijn op zoek naar zingeving. Is er een verband tussen de twee? Ja, de angst voor krimp geeft een kramp op ons bezit en voorkomt onze transitie naar betekenis.
Effort en Effect. Weten door te meten
Met het minimaal levensvatbaar product (MLP) in de eerste executiegolf kunnen voor het eerst de baten van een nieuw initiatief worden geoogst. Meten is cruciaal in deze fase: we willen immers wel weten wat er slaagt.
Het belang van de psychologische check-in
De besteding van tijd en middelen moet voor succesvolle strategie-executie radicaal omgedraaid worden. Waar strategie om woorden draait, gaat het bij executie immers om daden. Besteed daarom 80% van de middelen en tijd aan pure executie in plaats van aan strategievorming en analyse en ontwerpactiviteiten.
Column Peter de Bruin | ‘Respectievelijk’
Veel structuurdiscussies ontaarden in een stammenstrijd. Zonde van de tijd, want ordeningsprincipes zijn per definitie tijdelijk belangrijk, beweert Peter de Bruin in z’n meest recente column.
Scherpe keuzes: Saneer, selecteer, balanceer
In drie stappen van georganiseerde teleurstelling naar een kansrijk portfolio in strategische planning. Scherpe keuzes maken is een basisvoorwaarde voor het slagen van strategie-executie. In dit blog lees je hoe je dat doet.
Time best spent in Strategie-Executie is 20% aan strategie en 80% aan executie.
De besteding van tijd en middelen moet voor succesvolle strategie-executie radicaal omgedraaid worden. Waar strategie om woorden draait, gaat het bij executie immers om daden. Besteed daarom 80% van de middelen en tijd aan pure executie in plaats van aan strategievorming en analyse en ontwerpactiviteiten.
Column Peter de Bruin | ‘Vooruit naar onszelf’
Er moet aan veel knoppen gedraaid om alle uitdagingen in economie en maatschappij het hoofd te bieden. Een belangrijke sleutel zijn wij zelf. Als we ons contact met onze natuur herstellen komt er vanzelf een beweging vooruit op gang, betoogt Peter de Bruin in z’n nieuwste column.
Column Peter de Bruin | ‘Duidelijk luisteren’
Peter de Bruin beschouwt in zijn nieuwste column de dynamiek tussen ‘ze doen niet wat ik zeg’ en ‘ik voel mij niet gehoord’. Duidelijk luisteren levert een vertrouwensrelatie tussen leiders en de organisatie. En omgekeerd krijgt de zender niet altijd wat hij/zij wenst.
Column Peter de Bruin | ‘Vrij kansloos’
Peter de Bruin spiegelt ons in z’n nieuwste column op het kansloze toneelstuk dat we met elkaar spelen.
De belangrijkste taak van een leider: verminder de complexiteit en snijd het werk in opneembare stukken. Punt uit.
‘Het is niets minder dan een maatschappelijke verantwoordelijkheid om beter te worden in strategie-executie’, zei een van de bestuurders die ik tijdens het onderzoek voor mijn nieuwe boek Strategie = Executie sprak. Grote woorden, dat weet ik, maar deze bestuurder maakte wel duidelijk hoe urgent het probleem is. Sneller verbeteren, vernieuwen en innoveren is niets minder dan de nummer 1 uitdaging voor organisaties. Daar zijn drie redenen voor.
Column Peter de Bruin | ‘Een trauma-drama’
Wat narcisten als Poetin drijft is niet moeilijk te beschrijven, wat hen stopt wel. Het drama dat hij creëert is werelds, in de negatieve zin van het woord. Welk trauma daaraan ten grondslag ligt weten we niet. Wel zien we overduidelijk z’n emotieloze ‘Körper’ dat, als kat in het nauw, zonder reflectie en tegenspraak, de wapenwedloop wil winnen. Met vele nieuwe trauma’s bij ouders en kinderen tot gevolg. In deze column bepleit Peter de Bruin dat we ons moeten afvragen welk deel van ons gedrag als leider, vader, moeder, …, afkomstig is van onze eigen trauma’s. Hoe moeilijk ook. Om drama’s te voorkomen.
Column Peter de Bruin | ‘Kabinetje spelen’
In het kiezen van prioriteiten zijn we het aan de vergadertafel vaak meer eens dan we denken. Het bijeen brengen van ieders verschillende waarheid tot één werkelijkheid, in een gemeenschappelijke parochie, wordt bemoeilijkt door selectie en overdrijven. Minister Ernst Kuipers gaf recent bij Beau aan tafel een voorbeeld, door ‘kabinetje spelen’, van hoe je vanuit begrip voor het geheel wél komt tot een optimale volgorde.
