De conclusie die toen in de workshop werd getrokken, was dat er meer aandacht moest komen voor de feedbackloop tussen politiek, beleid en uitvoering: de trialoog, zoals die is gaan heten. Dat was het begin van Werk aan Uitvoering, een programma waarvoor miljoenen is uitgetrokken en dat inmiddels vleugels heeft gekregen, vertelt hij. Inmiddels hebben Herstel en zijn collega’s verschillende veranderingen doorgevoerd. Overigens kwamen er in het verleden wel degelijk signalen binnen bij departementen dat bepaalde uitvoeringsinstanties te weinig ruimte kregen of namen om de menselijke maat te hanteren. Er werd alleen niet naar gehandeld. ‘De bril waardoor wij keken, deugde niet helemaal.’ De top van het ministerie moedigt mensen nu ook aan om ‘gekke vragen’ te stellen en dóór te vragen. Dat was voorheen zeker geen gewoonte. ‘Wij zijn natuurlijk stelseldenkers en zijn lang van mening geweest dat N=1 geen waarde had. Maar N=1 geldt wel degelijk, elk signaal kan een belangrijke waarde hebben.’ 

De nieuwe feedbackloop heeft ervoor gezorgd dat politici en beleidsmakers meer met elkaar zijn gaan praten. Dat heeft een concrete vorm gekregen in de Stand van de Uitvoering (sociale zekerheid), die jaarlijks naar de Tweede Kamer wordt gestuurd. Waar we aanvankelijk nog voorzichtig waren, draagt deze rapportage inmiddels in belangrijke mate bij aan de feedbackloop, juist ook over de dilemma’s in het beleid. Denk aan de NOW-regeling die tijdens de Coronacrisis in het leven werd geroepen. Dat was een simpele regeling, waarvan waarschijnlijk ook misbruik zou kunnen worden gemaakt. In plaats van de regeling op te tuigen met allerlei zekerheden, heeft de regering er toch voor gekozen deze snel en laagdrempelig in te voeren. 

Minister Koolmees riep bij de invoering van de NOW-regeling bedrijven op geen misbruik te maken van de eenvoud: achteraf zou er gecontroleerd gaan worden. Dat was een breuk met het verleden, toen de overheid vooral wantrouwen als uitgangspunt had, in plaats van vertrouwen in de burger. Dat is een heel ander mensbeeld. Met de Standen van de Uitvoering hebben de ministeries en de uitvoeringsinstanties zich ook voorgenomen niet alle problemen te eufemistisch te benoemen. Toen door de toepassing van een nieuwe techniek bleek dat de SVB door een menselijke fout (invoering van een verkeerd percentage) bepaalde groepen jarenlang te weinig of teveel AOW had uitgekeerd, is dat ook direct in de feedbackloop terechtgekomen. Het rechtzetten van deze fout is vervolgens voortvarend ter hand genomen.